විඩාබර වූ ජීවිතයේ මතු වූ කව් සුසුම් පද පුරවන කැඩපත් පවුර ඇති සිත් අම්බලමට එන්න ...... අවසානයක් නොපෙනෙන ජීවිත ගමනේ
මඳකට විඩාව නිවා ගන්න.

Thursday, July 28, 2011

ඇස් ඇරවීම

ආදරය අන්ධයි ලු. ඒ නිසාම අපි අපේ ආදරයට හුඟාක් ම ආදරය කරනවා. අපි අපේ ජීවිතය කර ගන්නවා.

ප්‍රියයන් ගෙන් වෙන්වීම දුකක්ලු

ආදරේ කරන වෙලාවට ඕක මතක් වෙනවැයි.. ඒක දැනෙන්නෙ
අපේ ආදරය අපිව දාලා ගිය දවසට  (මේ ලෝකෙන්ම වුනත් ..). ඒක අනිවාර්යයෙන්ම සිදුවෙන ලෝක සතයතාවයක්. ඒ නිසා සැමදා අපිට අන්ධව ජීවත් වෙන්න බෑ. ඇත්තට මූණ දෙන්න වෙන දවසක් කවදාක හෝ එයි.

අපි එදාටම ඇස්අරිමුද? 
එහෙම නැත්නම් දැන්ම නැඟිටලා ප්‍රියයන් ගෙන් වෙන්වීම දුකකට කවදාක හෝ මුහුණ දෙන්නත් සූදානම් වෙමුද ?

No comments:

Post a Comment